Amber, De engelse bulldog

Op 6 oktober 2008 hebben we een Engelse Bulldog geadopteerd. We hebben haar de naam "Amber" gegeven. Amber zat in het asiel Unco Jerry in hulshout, dat asiel had haar en vele andere hondjes gaan redden uit de handen van een broodfokker. Amber heeft de eerste jaren van haar leven in een kot van 1m² gelegen om veel puppy's te kweken.

Amber heeft na haar bevrijding nog 2 weken bij de dierenarts moeten blijven. Ze had namelijk enorm veel open wondes.
Toen ze net terug bij Unco Jerry zat, kwam mijn schoonmama er toevallig langs (toen ze katjes wilde adopteren) en ze vroeg of dat een Engels Bulletje was, ja dat was ze!
Op maandag 6 oktober ben ik dan 's ochtends mee gaan kijken naar haar en ze zag er zo zielig uit. Ik was er nog niet zo zeker van, omdat ze al enorm veel had meegemaakt en als eerste hondje is dat toch wel heftig. Maar ik heb dan foto's getrokken en die naar mijn vriend (Nils) gestuurd, hij was aan het werk en stuurde me meteen een mailtje terug dat we 's avonds nog eens een keertje terug gingen zien.

Terug in het asiel aangekomen was Nils onmiddellijk verkocht. We konden haar daar geen dag langer laten blijven en het was zeker, dat hondje moet een mooie thuis krijgen!

En zo is Amber bij ons aangekomen. De eerste weken waren wel redelijk zwaar, in haar oksels waren wonden die de dierenarts heeft moeten naaien, die wonden hebben we zelf ook nog 2 weken moeten insmeren met een paardenzalf. Haar elleboogjes waren ook nog helemaal gewond, dus daar hebben we ook zalf op gesmeerd. Amber kende niets en was dus ook enorm bang van alles.
Dat is ze nu nog steeds, nieuwe dingen, dingen die lawaai maken, grote dingen, etc.. Daar is ze allemaal bang van.
Ook was ze als een puppy, ze moest dus ook nog zindelijk gemaakt worden. Dit is met veel ups en downs toch wel redelijk gelukt. Tja, ze had 5 jaar lang aangeleerd dat ze in haar nest moest plassen en daar in liggen/slapen. Waardoor haar nestje hier thuis 's ochtends ook nog wel eens nat durft te zijn.

Maar verder is ze wel enorm opengebloeid tot een geweldig schatje. Ze laat ons zo hard merken dat ze hier blij is en dat ze ons graag ziet, het is een enorme knuffelkont.

Foto's van toen we haar in het asiel zagen:

De eerste dag thuis:

En hoe haar leven nu is:

Meer foto's kan je hier op haar website vinden