Don Bluth

Qua tekenfilms heeft Disney, maar ook Don Bluth een grote rol gehad in de jaren dat ik opgroeide. Don Bluth maakte in de jaren dat ik opgroeide een paar films waar ik erg graag naar keek en stiekem nog altijd graag zie. In zijn films gaat het toch wel altijd over familie of vrienden kwijt zijn en het nooit opgeven om ze te vinden.

Zo maakte hij in mijn geboortejaar 1986 de film "An American Tale", waar de Russische muis Fievel zij familie verliest terwijl ze naar Amerika aan het verhuizen zijn. In Amerika zouden er namelijk geen katten zijn. Je volgt Fievel in zijn zoektocht naar zijn familie, waar hij toch wel een beetje moeite voor moet doen.



(Vals meezingen is toegestaan)




(Never Say Never! Is het trouwens niet dezelfde duif die mee doet in Duimelijntje?)

You sure can do impossible things, when you follow your heart!

Een paar jaar later, in 1994 maakte hij 'Duimelijntje', over een vrouw die geen kinderen kan krijgen en dan via een fee een boontje krijgt, uit het boontje komt een piepklein meisje, Duimelijntje. Ze denkt dat ze de enige kleine persoon op de hele wereld is, tot ze haar droomprins leert kennen. Maar om met hem te kunnen trouwen zal ze toch heel water watertjes moeten doorzwemmen, want ze wordt gekidnapt door de kikkers en zal onder andere ook moeten ontsnappen van de mol. Zal het haar uiteindelijk lukken om te trouwen met haar droomprins?





Een paar jaar eerder, in 1989, werd er All dogs go to heaven gemaakt. En ook al vermoed ik dat alle hondjes wel degelijk naar de hemel gaan, soms moeten ze er wel voor werken. De ondeugende herder Charlie ontdekt dat zijn gokmaatje Carface veel geld verdient bij de hondenrennen dankzij Anne-Marie, een meisje dat met honden kan praten. Carface zet een valstrik op om Charlie uit de weg te ruimen maar vooraleer Charlie de hemelpoort mag passeren, moet hij bewijzen dat hij iets goed gedaan heeft op aarde. Charlie ontvoert Anne-Marie om Carface te ontmaskeren, maar zij ziet in hem alleen maar een goede vriend en hun band wordt langzaam hechter en samen beleven ze allerlei spannende avonturen.



In hetzelfde jaar van Duimelijntje werd ook A troll in central park gemaakt. Een heel leuke film over een Stanley, de aardige trol die met zijn vingers bloemen kan toveren. Volgens de wet moeten trollen echter gemeen zijn en de aardige trol wordt verbannen naar het voor de trollen grote en onbekende bos: Central Park in hartje New York.

In 1997 werd mijn favoriete film van Don Bluth gemaakt, in dat jaar kwam namelijk Anastasia uit. Het verhaal van Anastasia speelt zich af aan de vooravond van de revolutie. Tsaar Nicholaas verbant de magiër Raspoetin, die vervolgens een vloek uitspreekt over de Romanov familie. De vloek zorgt voor Russische Revolutie. Anastasia, de achtjarige dochter van Tsaar Nicholaas, kan dankzij Dimitri - de zoon van een keukenknecht - samen met haar grootmoeder Marie ontsnappen. Anastasia zal vanaf dan in weeshuizen doorbrengen als Anya, wanneer ze te oud geworden is om in een weeshuis te wonen ontmoet ze op haar 18 jaar diezelfde Dimitri. Deze zwarthandelaar zoekt vrouwen die voor Anastasia moeten kunnen doorgaan, om zo bij de naar Parijs uitgeweken Marie een financiële beloning te krijgen. Anya herinnert zich niets meer van haar achtergrond, maar besluit op het voorstel in te gaan en met Dimitri en diens kompaan Vladimir naar Parijs te vertrekken. Tijdens de reis, waar Raspoetin het drietal met zijn toverkracht vanuit de onderwereld tracht dwars te bomen, wordt het tweetal verliefd en begint Dimitri te vermoeden dat Anya weleens de echte Anastasia zou kunnen zijn. Dat de film een happy end heeft zal niemand verrassen.