Een dagboek bijhouden, dat zou me goed doen. Eens opschrijven wat ik allemaal voel en denk. Praten lukt mij niet, ik ben en blijf altijd een stille persoon, en dus gaan jullie, mijn bloglezers, mij helpen met mijn verwerking.
18 weken geleden is het nu sinds ik de diagnose MS heb gekregen. En het gaat niet zo geweldig goed.
Laat ik hier even de opsomming maken:
- Ik heb een nieuwe opstoot gehad, dit keer op mijn rechteroog, hier zie ik troebel door en kan ik niets meer mee lezen. Heb hier een cortisonekuur voor gehad die momenteel nog niet veel effect heeft.
- De linkerkant van mijn lichaam die eerder reeds te maken kreeg met een opstoot en volledige gevoelsverlaming laat mij momenteel ook in de steek. Ik heb geen kracht meer in benen of in linkerarm. Krijg geen flesjes opengedraait, geen patatten geschilt, geen deurklink naar beneden geduwen..
- Ik ben moe, ontzettend moe. Bij alles wat ik doe (en dit is niet veel) ben ik ontzettend snel uitgeput. Om maar even een gedacht te geven: een kwartier recht staan en ik van flauw van vermoeidheid. Als ik kook krijg ik geen hap meer door mijn keel doordat ik te moe ben. Dit werkt ook niet geweldig op mijn lichaam, want minder eten is ook nog minder energie.
- Mijn werk heb ik moeten opgeven, mijn eigen huishouden stapelt zich op en ik kom zelf tot niets meer, en dus was het een harde maar logische beslissing om (tijdelijk?) te stoppen met werken en de weinige energie die ik heb te gebruiken in dingen die mijn eigen gemoed een boost geven. (Hobby's, sport, .. Momenteel nog geen van al, maar ik hoop dit op termijn terug te kunnen opbouwen)
Zoals Clouseau zingt: het is tijd om te leven, zoals jij dat wil, het is mij om het even, zolang jij er vandaag nog mee begint.
Dus, het is mij onzeker hoe lang ik nog op een 'normale' manier kan leven, zonder hulpmiddelen. Maar van die tijd ga ik me het beste maken. Ga ik genieten van mijn gezinnetje. Het beetje energie dat ik heb ga ik gebruiken voor de dingen die ik graag doe, waar ik voldoening uit haal.
MS, je bent een MonSter. Maar ik ben niet bang meer van MonSters!
